به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علامه طباطبائی،سلسله سخنان حجت‌الاسلام و المسلمین شمس در روزهای یکشنبه با موضوع اخلاق و بیان احکام در مسجد امام علی (ع) برگزار شد. در این سخنان، حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمحمد شمس، مسئول دبیرخانه ستاد اقامه نماز در جمع نمازگزاران مسجد امام علی (ع) در باب اهمیت نیت در انجام امور شخصی و اجتماعی به ایراد سخنرانی پرداخت.
مسئول دبیرخانه ستاد اقامه نماز «نیت» را سرچشمه و کانون ارزش‌گذاری همه اعمال انسان دانست و گفت: واجبات نماز یازده واجب می‌باشد که از آن‌ها پنج تا رکن است که اگر عمداً یا سهواً فراموش شوند نماز باطل می‌شود و در شش‌تای دیگر که غیر رکن هستند اگر عمداً خوانده نشوند باز نماز باطل می‌شود اما اگر به صورت سهوی اعمال غیر رکنی ترک شده‌اند باعث باطل شدن نماز نمی‌گردد.
وی گفت: اولین واجب که جزء ارکان است، نیت است، نیت درباره اعمال و عبادات نقش اساسی و کلیدی دارد، نیت سرچشمه و کانون ارزش‌گذاری همه اعمال انسان است اگر در نیت خدشه‌ای باشد چه در اعمال عبادی و یا غیر عبادی باعث حبط و از بین رفتن عمل می‌گردد، ما احادیث و روایات و آیات فراوانی در باب نیت در خصوص اعمال عبادی داریم پیامبر گرامی اسلام(ص) در مورد نیت می‌فرمایند «یحشر الناس علی نیاتهم» مردم در روز قیامت با نیت‌هایشان محشور می‌شوند.
وی افزود: چرا عده‌ای دوست دارند در دنیا ابدی باشند،گناهکاران دوست دارند در دنیا ابدی باشند و کسانی که در دنیا اهل طاعت و شناخت خدای متعال هستند اگر دنیا تمام نمی‌شد و ادامه‌دار بود تا آخر آن اهل توحید و خداشناسی و عبادت بودند، به همین دلیل می‌فرماید «یحشر الناس علی نیاتهم» یعنی در روز قیامت کسانی که در بهشت جاودان و در دوزخ جاودان هستند، متناظر بر همین فرمایش رسول گرامی اسلام است چون کسانی که به دنیا وابسته‌اند دوست داشتند همیشه دنیا باشد و این‌ها به دنیا بچسبند و جدا نشوند و کسانی که اهل طاعتند دوست داشتند تا زمانی‌که هستند اگر دنیا جاودانه و ابدی بود تا آخر آن اهل عبادت و بندگی بودند.
حجت الاسلام شمس گفت: در عبادت «نیت» سرچشمه عبادات است، باید نیت درست دیده شود اگر در نیت دقت نکنیم و ریا و تظاهر وارد نیت کنیم عمل ما کار اضافه و بیهوده‌ای خواهد بود.
وی تاکید کرد: در دین اسلام نیت بالاتر از عمل است کسی دوست دارد عمل خیری انجام دهد اما نتوانسته و یا به اندازه‌ای که علاقمند است کار خیر کند و نمی‌تواند آن کار خیر را انجام دهد، به اندازه‌ای که در نیتش در نزد خدای متعال نیت کرده خدای متعال به او می‌دهد در اسلام و مکتب تشیع، بحث قلت و کثرت محور نیست هر کسی براساس تواناییش عبادت و عمل صالح و خیر انجام دهد خداوند به همان اندازه توانایی او برایش محسوب می‌کند و کسی که با کثرت بالا کار خیر انجام می‌دهد در حقیقت به اندازه‌ای از مالش گذشت کرده که مثلاً فرد فقیر از دارایی و مال اندکش گذشت کرده است و هر دو به میزان نیتشان نزد خداوند متعال اجر و قرب دارند تمام اعمال ما دائر مدار «نیت» است.