امیرحسین نوروزی در نشست روز شنبه ۲۲ شهریور اندیشکده تحول حکمرانی گفت: کشورهای پیشرو با حمایتهای مالی و حقوقی، اندیشکدهها را به بازوی اصلی سیاستگذاری تبدیل کردهاند.
به گزارش روابط عمومی، روز شنبه ۲۲ شهریورماه جلسهای با حضور اعضای اندیشکده تحول حکمرانی برگزار شد. در این نشست، امیرحسین نوروزی معاون اجرایی اندیشکده، سخنان خود را به اهمیت حمایت از اندیشکدهها در روند حکمرانی اختصاص داد.
نوروزی اظهار داشت: «بررسی تجربه جهانی نشان میدهد اندیشکدهها در بسیاری از کشورها از مزایای ویژهای برخوردارند که دولتها برای رشد و اثرگذاری آنها فراهم کردهاند. برای مثال، در ایالات متحده بیش از ۱۸۰۰ اندیشکده فعال وجود دارد که بسیاری از آنها بهعنوان سازمانهای غیرانتفاعی ثبت شده و از معافیتهای مالیاتی بهرهمندند. همین امتیاز باعث شده بخش خصوصی و بنیادهای خیریه علاقهمند به سرمایهگذاری در این مراکز شوند.»
وی ادامه داد: «در اروپا نیز علاوه بر حمایتهای مالی، بودجههای پژوهشی مشخصی به اندیشکدهها اختصاص داده میشود. همین مسئله موجب شده است اندیشکدههای اروپایی هر سال صدها گزارش سیاستی منتشر کنند و به بازیگران مهم در تصمیمگیری و قانونگذاری بدل شوند.»
معاون اجرایی اندیشکده تحول حکمرانی سپس به تجارب آسیایی اشاره کرد و گفت: «در چین بیش از ۵۰۰ اندیشکده فعال هستند که بسیاری از آنها زیر نظر مستقیم وزارتخانهها قرار دارند. این اندیشکدهها از امتیاز دسترسی مستقیم به دادههای ملی برخوردارند و همین موضوع سبب میشود تحلیلها و راهکارهای آنها پشتوانه علمی قوی داشته باشد. همچنین در کره جنوبی، اندیشکدهها دارای جایگاه رسمی مشورتی در پارلمان و دولت هستند و عملاً بخشی جداییناپذیر از روند سیاستگذاری به شمار میروند.»
او افزود: «نکته مهم دیگر، شبکهسازی بینالمللی اندیشکدهها است. مراکز پژوهشی در اروپا و آمریکا بهطور گسترده در پروژههای مشترک با سازمان ملل، بانک جهانی و اتحادیه اروپا مشارکت دارند. این همکاریها جایگاه جهانی آنها را تقویت کرده و امکان تبادل تجربه در سطح فراملی را فراهم کرده است.»
نوروزی در پایان خاطرنشان کرد: «این نمونهها نشان میدهد که هیچ کشوری بدون بهرهگیری از ظرفیت اندیشکدهها قادر به پیشبرد اصلاحات ساختاری و تصمیمهای کلان نیست. اگر ما نیز در ایران خواهان ارتقای کیفیت حکمرانی هستیم، باید اندیشکدهها را نه صرفاً تولیدکننده گزارش، بلکه بهعنوان بازوی اصلی تصمیمسازی در حکمرانی به رسمیت بشناسیم و امتیازهای مشابهی برای آنها در نظر بگیریم.»